မိုးလင္းရာဇာစစ္ေၾကာင္း အပိုင္း (၁)
==================
“ေတာ္လွန္ေရးဆိုစြာ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကိုယ့္လူမ်ိဳး နယ္ခ်ဲ႕လက္ေအာက္ကလြတ္ေျမာက္ဖို႔အတြက္ လက္နက္ကိုင္တိုက္ပဲြ၀င္စြာျဖစ္ေတ။ တနည္းအားျဖင့္ ကယ္တင္ဖို႔ျဖစ္ေတ။ မတရားစိုးမိုးဗိုလ္က်၊ အႏိုင္က်င့္ညႇင္းပန္း၊ သိမ္းယူအျမတ္ထုတ္၊ အက်င့္ယုတ္ကို ဖယ္ထုတ္စြာျဖစ္ေတ။ ငါ႐ို႕တိစြာ ရီျခားၿမီျခားတိုင္းတပါးမွာလာေရာက္ၿပီးေက ဒုကၡဆင္းရဲခံေတာ္လွန္နီကတ္ေတ။ ရခိုင္ျပည္ေတာ္လွန္ေရးစြာ ရခိုင္ျပည္မွာဟိသင့္ေရ မွန္ေရ။ ေယေကလည္း နီရာေဒသပေယာဂေၾကာင့္။ ရည္မွန္းခ်က္ကိုနားလည္ကတ္ရဖို႔။ ခံယူခ်က္ၿမဲရဖို႔။ လက္ဟိႏိုင္ငံေရးအနီအထားႏွင့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးေရး၀ါဒီမ်ားကိုသုတ္သင္ရာမွာ တဦးခ်င္းတေယာက္ခ်င္းတဖြဲ႕ခ်င္းထက္ ဘတူအဖိႏွိပ္ခံလူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းလက္တဲြတိုက္ခိုက္စြာက ပိုေကာင္းေရ” “အစားဆင္းရဲ၊ အ၀တ္လွ်ိဳ႕တဲ့၊ နီရာထိုင္ခင္းပံုမွန္မဟိစြာ ေတာ္လွန္ေရးသမားတေယာက္အတြက္ မေျပာပေလာက္ေတဒုကၡအျဖစ္ ခံယူႏိုင္ရဖို႔။ တမ်ိဳးသားလံုးလြတ္ေျမာက္ခ်င္ေက ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကိုကယ္တင္ခ်င္ေက ဇြဲမာန္သတၱိဟိရဖို႔။ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ရဖို႔။ ေယမွရာ ေတာ္လွန္ေရးသမားေကာင္းပီသဖို႔” ၁၉၇၃-ခုႏွစ္ ဇႏၷ၀ါရီလ (၇) ရက္နိ ၀မ္းခစခန္း၌ စာရြီးသူအပါအ၀င္ရဲေဖာ္ခုႏွစ္ဦး လူသစ္အျဖစ္စတင္ေရာက္ေသာနိ။ ညစာထမင္းစားနီတုန္း ႏုတ္ဆက္စကားျဖစ္သည္။ ႏွဖူးက ေခၽြးတျပစ္ျပစ္စီးနီသည္။ မ်က္ႏွာျပင္ႏွင့္တကိုယ္လံုးမွာ မီးသြီးမ်ားပယ္က်ံနီသည္။ ၀မ္းသာမႈမ်ားက မ်က္ႏွာထက္တြင္ ေပၚနီသည္။ ထမင္းစားပြဲမွာ စားစရာငပိရည္၊ တို႔စရာသဖန္းသီးအျပင္ ဇာလည္းမဟိ။ ငပိရည္ႏွင့္ရခိုင္သား။ ရခိုင္သားႏွင့္ငပိရည္။ အ႐ိုးခံအမွန္ေျပာရေက ေအာ့အံမိသည္။ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ အသက္ပီးဖို႔ ဆံုးျဖတ္ထားၿပီးမွ အစားအေသာက္ဇီဇာေၾကာင္နီလို႔မျဖစ္။ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္မီးသြီးဖုတ္နီေသာ ဥကၠဌႀကီးခိုင္မိုးလင္း၏စိတ္ဓါတ္ကို ႀကည္ညိဳသည္။ မိမိကိုယ္ကို ႏွစ္သိမ့္ရသည္။ ယင္းပိုင္ႏွင့္ ေတာ္လွန္ေရး၏ပထမညည့္ကို ကုန္လြန္စီခသည္။ ေနာက္တနိနီထြက္ခ်ိန္ (၉) ခ်က္တီးခန္႔။ ေကာ္မူးရာ ၀မ္းခစခန္း၏အေမွာင္ကို ထိုးေဖာက္ထြက္လာေသာေရာင္ျခည္မ်ားက သြယ္တန္းလွ်က္ဟိသည္။ က်ီးငွက္မ်ား ထိုပင္ေဒပင္ တပင္ထက္တပင္ ပ်ံသန္းဆူညံနီကတ္သည္။ စာရြီးသူႏွင့္ရဲေဖာ္မ်ားသည္ နီဆာလႈံယင္း ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ ေျပာဆိုနီကတ္သည္။ ညီေခ်႐ို႕ ေဒကိုလာကတ္ဟု ဥကၠဌႀကီးကလွမ္းေခၚလိုက္သျဖင့္ အကၽြန္႐ို႕ သြက္သြက္ေခ်ေရာက္လားသည္။ မင္းက ဘုန္းႀကီးလူထြက္ဆိုေက အစားအေသာက္ ဆင္းရဲဒါဏ္ခ်က္ခ်င္း ခံႏိုင္ခ်င္မွခံႏိုင္ဖို႔။ က်င့္သားရေက စိတ္ဓါတ္ခိုင္လာဖို႔ ခံႏိုင္ရည္ဟိလာဖို႔ေသခ်ာေရ။ “ငါ့နာမည္ ခိုင္မိုးလင္း” “မိုးလင္းေက နီမထြက္လား” “ထြက္ပါေရ ဥကၠဌႀကီး” “နီထြက္ေက နီေရာင္မျမင္လား” “ျမင္ပါေရ” “နီေရာင္ျမင္ေက အေမွာင္မေပ်ာက္လား” “ေပ်ာက္ပါေရ” “ရခိုင္ျပည္ကို ျမန္မာတိအုပ္ခ်ဳပ္နီေရ။ မေကာင္းဆိုးရြားတည္းဟူေသာ အေမွာင္ထုဖုံးလႊမ္းထားေရ။ အေမွာင္ထုကြယ္ေပ်ာက္ဖို႔ နီထြက္ဖို႔လို႔ေရ။ မိုးလင္းလို႔နီထြက္ေက အေမွာင္ေပ်ာက္ေတ။။ ေအနိေအရက္ကစၿပီးေက နီေရာင္လို႔ မင္း႐ို႕ကိုမင္း႐ို႕မွတ္ထား” ဟု စာရီြးသူႏွင့္အဖြဲ႕အား နာမည္ကင္ပြန္းတပ္ပီးပါသည္။ ဥကၠဌႀကီးခိုင္မိုးလင္းသည္ အလြန္႐ိုးေျဖာင့္၏။ အရပ္မွာ (၅) ေပ (၁၁) လက္မ။ အသက္အရြယ္အားျဖင့္ ငယ္ပင္ငယ္ေသာ္လည္း မိန္းမမလိုက္။ ေရႊမမက္ေငြမမက္။ တပည့္မမြီး။ လက္ေအာက္ငယ္သားမ်ားကိုဆက္ဆံရာတြင္ တန္းတူရည္တူဆက္ဆံသည္။ ခန္႔ျငားလွပသည့္ ဥပဓိ႐ုပ္ဟိသည္။ မည္သည့္အလုပ္မဆို ျပတ္သားတိက်သည္။ ယံုၾကည္ခ်က္ႏွင့္အတူ ကာယဥာဏစြမ္းအားျဖင့္ မွန္မွန္ကန္ကန္ေဆာင္ရြက္သည္။ တိုင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ိဳးအေပၚသစၥာဟိသကဲ့သို႔ ေအာက္လက္ငယ္သားမ်ားကိုလည္း ငဲ့ညွာသည္။ ထူးကဲေျပာင္ေျမာက္ေအာင္ ဆံုးမပီးႏိုင္သည္။ ေကာ္မူးရာစုေဆာင္းေရးအျဖစ္ လူအင္အား (၅၀) ဟိသည္ႏွင့္ မဟာမိတ္ကရင္စခန္း၌ အၿခီခံစစ္သင္တန္းပီးသည္။ ယုန္းလုပ္ငန္း၊ လက္ႏွိပ္စက္သင္တန္း၊ မိုင္းသင္တန္း၊ လက္နက္ႀကီးသင္တန္း၊ ဆက္သြယ္ေရးသင္တန္းႏွင့္ သူနာျပဳသင္တန္းစသည္မ်ားကိုသင္ၾကားရာ သင့္ေတာ္ေရပိုင္မြမ္းမံပီးသည္။ (၁၉၇၄) ခုႏွစ္တြင္ ရဲေဖာ္သစ္မ်ားအဆက္မျပတ္ေရာက္လာ၍ အင္အားေကာင္းလာသျဖင့္ သင္တန္းကို ပထမ၊ ဒုတိယ၊ တတိယ၊ စတုတၳစသည္ျဖင့္သတ္မွတ္၍ ကရင္တပ္မေတာ္၌ တက္ေရာက္သင္ၾကားစီသည္။ (၁၉၇၄) ခုႏွစ္မွာပင္ ျမ၀တီ၊ သကၤန္းညီေနာင္၊ မဲပလဲစခန္းမ်ားကို မဟာမိတ္တပ္မ်ားႏွင့္ပူးတြဲ၍ စစ္ဆင္ေရးျပဳလုပ္သည္။ ရခိုင္တပ္မေတာ္မွာ အင္အားရာေက်ာ္လာသည္ႏွင့္အမွ် ေအာင္လံထူ၊ အေလးျပဳသစၥာဆိုရသည္။ စစ္အင္အားကိုလည္း ပိုမိုလႈပ္လွ်ားသည္။ အယင္ ႐ိုင္ဖယ္ေသနတ္မွ ေခတ္မွီေမာင္း ျပန္ေသနပ္မ်ားကို တပ္ဆင္ပီးသည္။ ရိကၡာမ်ားကိုလည္း ကရင္မဟာမိတ္တပ္ရင္းမွ လိုေလေသးမဟိထုတ္ပီးသည္။ ရခိုင္ျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ကို စစ္ေၾကာင္းႀကီးေလးေၾကာင္းျဖင့္ မဟာမိတ္ (KNU) တပ္မေတာ္ႏွင့္အတူ ကရင္ျပည္ေဒသတေလွ်ာက္ ထိုးစစ္ဆင္တိုက္ခိုက္သည္။ စစ္ေၾကာင္းလားရာေဒသတေလွ်ာက္ ႐ိုးသား၍သနားဖို႔ေကာင္းေသာ ကရင္ျပည္သူမ်ားအား စီးပြားေရး၊ က်န္းမာေရး၊ လူမႈေရးအဆင့္ျမင့္မားလာစီရန္ ပီးသင့္သည့္အကာအကြယ္ကိုပီး၊ မသိနားမလည္သည္မ်ားကို သင္ၾကားပိုခ်ျပဳလုပ္ရသည္။ တရြာ၀င္တရြာထြက္ တိုက္ယင္းခိုက္ယင္း၊ လွည့္ယင္းလည္ယင္း၊ စည္း႐ံုးယင္း ကရင္ျပည္တြင္ ရခိုင္စစ္သည္မ်ားကို ကရင္ျပည္သူမ်ားက ယံုၾကည္အားထားလာသည္။ တမ်ိဳးတည္းတဆြီတည္းပမာ ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးလာသည္။ ရခိုင္စစ္တပ္မ်ား ကရင္ကၽြန္းရြာမ်ားေရာက္သည္ႏွင့္ ဆန္ဖြတ္ထင္းခြဲ၊ ေမာင္းေထာင္းအလုပ္၀င္လုပ္သည္။ လုပ္အားပီးသည္။ သို႔ျဖင့္ ကရင္ျပည္တြင္ ရခိုင္ရဲေဖာ္မ်ားအတြက္ အစားအေသာက္မယွား။ ပီးကမ္းခ်င္သူမ်ားသည္။ လက္ကမ္းႀကိဳဆိုသည္။ သားႏွင့္အမိ၊ ေမာင္ႏွင့္ႏွမ၊ တမိတည္းသားပမာ ခ်စ္ခင္သည္။ ကရင္ျပည္တြင္ မဟာမိတ္ (KNU) ႏွင့္ စစ္ဆင္ေရး ေဒသတေလွ်ာက္ ၿမိဳ႕သိမ္းတိုက္ပြဲ၊ ရင္ဆိုင္တိုက္ပြဲ၊ ေျပာက္က်ားတိုက္ပြဲ၊ စခန္းသိမ္းတိုက္ပြဲ၊ မရြီမတြက္ႏိုင္ေအာင္တိုက္ခရသည္။ မိုးလင္းရာဇာစစ္ေၾကာင္းမွ ရခိုင္ျပည္လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္၏ ရဲေဖာ္ (၃၁) ဦး အသက္ပီးခရသည္။ ကရင္ရခိုင္ ခ်စ္ၾကည္ေရးမ႑ိဳင္ကို သြီးခင္း၍စိုက္ထူခသည္။ ကရင္ႏွင့္ရခိုင္သမိုင္းတြင္ကား မွတ္တိုင္အျဖစ္ ထင္ရွားၿပီးျဖစ္သည္။ ၁၉၇၆-ခုႏွစ္ ဇြန္လ (၅) ရက္ ေသာ္လဲထားစခန္း ရဲေဘာ္႐ို႕ ငါ႐ို႕ရခိုင္တပ္မေတာ္ေရ မဟာမိတ္နယ္ၿမီ ေဒသခံမ်ားႏွင့္ပူးေပါင္း၍ ရန္သူျမန္မာလူမ်ိဳးေရး၀ါဒီတိကို သုတ္သင္လာစြာ (၂) ႏွစ္ေက်ာ္ (၃) ႏွစ္ထဲေရာက္ပ်ာ။ ရဲေဘာ္႐ို႕အသိ။ စစ္ေရးႏိုင္ငံေရး၊ တိုက္ခိုက္ေရး နီရာတိုင္းမွာ ေအာင္ပြဲခံနီတုန္း။ ေနာက္ထပ္လည္း ဆက္ေအာင္ခန္႔သိမ့္။ ဦးတည္ခ်က္၊ ရည္မွန္းခ်က္က်န္သိမ့္ေရ။ ယင္းရည္မွန္းခ်က္မွာ ရခိုင္ျပည္ ရခိုင္လူမ်ိဳးလြတ္ေျမာက္ေရးႏွင့္ ရခိုင့္အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာ ရခိုင္ျပည္သူ႔လက္၀ယ္ ျပန္ေရာက္ေရးျဖစ္ေတ။ ငါ႐ို႕ရခိုင္တပ္မေတာ္မွာ လံုးလံုးတာ၀န္ဟိေရ။ ယင္းေၾကာင္း (၁၉၇၆) ခုႏွစ္ ဇြန္လ (၂၀) ရက္နိကို ရခိုင္ျပည္သို႔ျပန္ဖို႔နိအျဖစ္ သတ္မွတ္ေတ။ ရဲေဖာ္အားလံုး လက္ခုတ္လက္၀ါးတီးေထာက္ခံသည္။ ဆက္လက္ၿပီးေျပာခ်င္စြာက ငါ႐ို႕ရဲေဘာ္႐ို႕အားလံုး မိုင္ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာကို ေက်ာ္ျဖတ္ရဖို႔။ ဆင္းရဲ၊ ပင္ပန္း၊ ငတ္ျပတ္ျခင္းႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရဖို႔။ ရန္သူႏွင့္လည္း တိုက္ပြဲတိအမ်ားႀကီးတိုက္ရဖို႔။ ဇာပိုင္ပင္အခက္ခဲဟိဟိ သတၱိမြီးကတ္ရဖို႔၊ ဇဲြဟိရဖို႔။ ခံႏိုင္ရည္ဟိရဖို႔။ ေအအက်ပ္အတည္း၊ အခက္အခဲ၊ ပင္ပန္းဆင္းရဲကို မ်ိဳးခ်စ္စိတ္၊ တိုင္းျပည္ကိုကယ္တင္လိုစိတ္ႏွင့္ ေက်ာ္ျဖတ္ရဖို႔။ အခက္အခဲတိကို ခံႏိုင္ရည္မဟိသူ၊ ခံႏိုင္ရည္မဟိလို႔ ယူဆသူ၊ ေတြေ၀နီလူတိ အခုကပင္ထြက္က်န္လိုက္ကတ္။ ရန္သူဘားမွာ လံုး၀ဒူးမေထာက္၊ လက္မေျမႇာက္ရ။ ရခိုင္လက္နက္ ရခိုင္လက္ထဲမွာဟိရဖို႔။ စိတ္ပ်က္သူ၊ စိတ္ဓါတ္က်လူတိ လက္နက္ကိုအပ္။ ထြက္စာတင္။ စားစရိတ္လမ္းစရိတ္ (၅၀၀၀) ထုတ္ပီးလိုက္မည္။ အားလံုးသေဘာေပါက္ နားလည္ကတ္ယင့္လား။ “ဟုတ္ပါေရ” “စိတ္ပ်က္ေတလူဟိလာ” “မဟိပါ” “ရခိုင္ျပည္ကိုခ်ီတက္ကတ္ဖို႔မဟုတ္လား” “ခ်ီတက္ပါဖို႔” “စစ္ေၾကာင္းသတ္မွတ္မည္။ နားေထာင္” “စစ္ေၾကာင္းနာမည္ - မိုးလင္းရာဇာစစ္ေၾကာင္း” “မိုးလင္းရာဇာစစ္ေၾကာင္း” “မိုးလင္းရာဇာစစ္ေၾကာင္း” ၀န္းက်င္တခုလံုးကို ရခိုင္လြတ္ျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးပါတီ၊ မိုးလင္းရာဇာစစ္ေၾကာင္းအသံက လႊမ္းမိုးလားသည္။ ရဲေဖာ္အားလံုး ရဲစိတ္ရဲမာန္ ဇာတိမာန္ျဖင့္ ၀မ္းေျမာက္ကတ္ရသည္။ သီမင္းႏွင့္မိုးလင္းရာဇာစစ္ေၾကာင္း အခါသမယမွာ အေမွာင္အားေကာင္းခ်ိန္ လမိုက္ညျဖစ္သျဖင့္ စၾကၠာ၀ဠာတခြင္လံုး ၾကည္လင္ျခင္းမဟိ။ ေငြစင္ၾကယ္ေခ်တိ တိမ္တိုက္မ်ားေနာက္ကြယ္မွ ပုန္းလွ်ိဳ႕၀ွက္လွ်ိဳ႕ေဂါင္းျပဴလွ်က္ဟိ၏။ အကာလ၀န္းက်င္ အလင္းဟူ၍မဟိ၊ အေမွာင္ပကတိ ႀကီးစိုးလွ်က္ဟိ၏။ ၀န္းက်င္တခုလံုး ၿငိမ္ဆိတ္လွ်က္။ အေတြးမ်ားျဖင့္အိပ္မေပ်ာ္။ သိလာရသည္က နက္ဖန္ခါ။ ျပန္ရဖို႔ယာေထာ - ရင္ထဲကအသိ။ ရင္းႏွီးမႈ၊ ခင္မင္မႈ၊ ခ်စ္ခင္မႈ၊ တြယ္တာမႈသံေယာဇဥ္မ်ားျဖင့္ ညည့္ဦးပိုင္းႏႈတ္ဆက္ခရသည့္ ရဲေဖာ္ရဲဖက္၊ သီေဖာ္သီဖက္၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ ကရင္ျပည္သူမ်ား၊ အထူးသျဖင့္ ရင္ထဲမွာ ႏႈိးဆြခံစား၊ သံေယာဇဥ္ပြားမိသည့္အမိုး၊ ေနာ္ဖလဲထူး၊ ဖထီးေစာေက်ာ္၊ ေဒးမူးေနာ္ခ်ိဳေအး။ မလႊဲသာ၊ ခြဲခြာရမည့္အသိတရား။ စီးက်သည့္မ်က္ရည္။ ပူေလာင္သည့္ႏွလံုးသား။ မ်က္ႏွာကိုလက္အုပ္ၿပီးငိုသံမ်ားက စာရြီးသူ၏ႏွလံုးသားကိုဒါးပါးပါးႏွင့္လွီးျဖတ္လိုက္ေတပိုင္ ခံစားရပါေရ။ “မငိုပါကဲ့ - ေဒးမူ။ အမိုးဖထီး - မငိုပါကဲ့” “အမိုး၊ ဖထီး၊ ေဒးမူ၊ မ်က္ရည္က်စြာကိုျမင္ေက မခ်ိေအာင္ခံစားရေရ။ ကုသိုလ္ကံေထာက္မလို႔ သီကံမေရာက္ သက္မေပ်ာက္ေက ေဒးမူ႐ို႕ပါးကို အေရာက္ျပန္လာခပါေမ” ေျပာရာေျပာရသည္ ရင္ထဲမွာ ထိမ္းမႏိုင္ခဲမရ။ က်လာသည့္မ်က္ရည္။ အံုပုန္းလူမသိ။ စစ္သားႀကီးက မ်က္ရည္သုတ္လို႔ တပ္ရင္းထဲျပန္လာလတ္ရသည္။ ဆိတ္ၿငိမ္ေသာအေမွာင္ကတစထက္တစလႊမ္းမိုးလာကာ ပုရစ္သံ၊ ပုဇဥ္းသံ၊ ေတာတိရိစၦာန္သံပင္မၾကားရ။ အပ္က်စြာကိုပင္ ၾကားဖို႔ထင္သည္။ အိပ္မရလီ စိတ္ကဂေယာက္ဂယက္ျဖစ္လီ။ အေတြးသံသရာ ၀ဲခ်ာလည္လွ်က္ ညည့္ဦးယံ မွာတေမွးေခ် လည္းအိပ္မေပ်ာ္ မိုးစင္စင္လင္းလပ္သည္။(ဆက္ရန္)
ု
No comments:
Post a Comment